تربیت حیوانات

چگونه عروس هلندی ترسیده را در 5 قدم رام کنیم؟

توجه: هر عروس هلندی با سرعت متفاوتی به محیط جدید عادت می‌کند. به نشانه‌های ترس و استرس در پرنده‌تان دقت کنید و با توجه به آنها پیش بروید. اجبار و عجله فقط باعث تشدید ترس می‌شوند.

نگهداری و مراقبت از عروس هلندی

  • قدم اول: ایجاد یک محیط امن و آرام

  • محل قفس را در یک اتاق آرام و کم رفت و آمد انتخاب کنید.
  • قفس را در ارتفاعی قرار دهید که عروس هلندی احساس برتری نکند، ولی خیلی هم پایین نباشد.
  • اسباب بازی‌های مناسب در قفس قرار دهید تا پرنده سرگرم شود و احساس امنیت بیشتری داشته باشد.
  • از تغییر ناگهانی چیدمان قفس خودداری کنید.
  • فضایی برای پنهان شدن در قفس فراهم کنید (مثلاً یک جعبه کوچک یا شاخه ضخیم).

در این مرحله، هدف این است که عروس هلندی احساس امنیت کند و به تدریج به حضور شما عادت کند. از حرکات ناگهانی و صداهای بلند خودداری کنید.

سعی کنید بیشتر وقت خود را در اتاق کنار قفس بگذرانید، اما مستقیماً با پرنده تعامل نداشته باشید. فقط حضور آرام شما کمک می‌کند تا به تدریج به شما عادت کند.

  • قدم دوم: آشنایی با صدا و حضور شما

  • با صدایی آرام و ملایم با عروس هلندی صحبت کنید. اسم او را صدا بزنید و جملات کوتاه و مثبت به کار ببرید.
  • هنگام صحبت کردن، به قفس نزدیک شوید، اما از تماس فیزیکی خودداری کنید.
  • سعی کنید زمان‌هایی را برای خواندن کتاب یا تماشای تلویزیون در کنار قفس اختصاص دهید.
  • آهنگ‌های ملایم و آرام پخش کنید تا پرنده به صداها عادت کند.
  • در این مرحله، هدف ایجاد ارتباط صوتی و بصری است بدون ایجاد ترس یا استرس.

حتی می‌توانید در حین انجام کارهای روزمره در نزدیکی قفس، با صدای آرام با پرنده صحبت کنید. این کار به او کمک می‌کند تا بفهمد شما تهدیدی نیستید.

از حرکات آرام و آهسته استفاده کنید. عروس هلندی‌ها به حرکات تند و ناگهانی حساس هستند.

  • قدم سوم: ارائه خوراکی از طریق دست

  • بعد از گذشت چند روز که عروس هلندی به حضور شما عادت کرد، می‌توانید شروع به ارائه خوراکی‌های مورد علاقه‌اش کنید.
  • خوراکی مورد علاقه پرنده را (مثل تخمه آفتابگردان یا تکه‌های میوه) روی دستتان بگذارید و دستتان را به آرامی به سمت قفس ببرید.
  • دستتان را نزدیک میله‌های قفس نگه دارید و منتظر بمانید تا پرنده به خوراکی نزدیک شود. اجباری در خوردن خوراکی نداشته باشید.
  • اگر پرنده ترسید و عقب رفت، دستتان را کمی دورتر ببرید و دوباره تلاش کنید.
  • به تدریج فاصله دستتان را به داخل قفس کم کنید.

این مرحله ممکن است کمی طول بکشد. صبور باشید و هر روز تلاش کنید. وقتی پرنده از دست شما خوراکی خورد، او را تشویق کنید (با صدای آرام و لحنی مثبت).

فقط از خوراکی‌های سالم و مجاز برای عروس هلندی استفاده کنید. از دادن خوراکی‌های فرآوری شده و حاوی قند زیاد خودداری کنید.

  • قدم چهارم: لمس ملایم

  • وقتی عروس هلندی به خوردن خوراکی از دست شما عادت کرد، می‌توانید به آرامی سعی کنید او را لمس کنید.
  • ابتدا با نوک انگشت خود به آرامی منقار یا پاهای او را لمس کنید.
  • اگر پرنده عصبی شد یا سعی کرد شما را نوک بزند، دستتان را عقب بکشید و دوباره تلاش کنید.
  • به تدریج مدت زمان لمس را افزایش دهید.
  • پس از لمس موفقیت‌آمیز، پرنده را با خوراکی تشویق کنید.

هدف از این مرحله، عادت دادن پرنده به لمس شدن است. لمس‌های ملایم و کوتاه به او احساس امنیت می‌دهند.

به هیچ عنوان پرنده را به زور نگیرید یا نچلانید. این کار باعث ایجاد ترس و از بین رفتن اعتماد او می‌شود.

  • قدم پنجم: آموزش و بازی

  • بعد از اینکه پرنده به لمس شدن عادت کرد، می‌توانید شروع به آموزش ترفندهای ساده کنید.
  • از تقویت مثبت (تشویق با خوراکی و کلام) برای آموزش استفاده کنید.
  • با پرنده بازی کنید و او را تشویق به تعامل کنید.
  • به تدریج عروس هلندی را از قفس خارج کنید و اجازه دهید در فضای امنی پرواز کند.
  • همیشه در کنار پرنده باشید و او را زیر نظر داشته باشید.

آموزش و بازی به تقویت رابطه شما و پرنده‌تان کمک می‌کند و او را از لحاظ ذهنی و جسمی فعال نگه می‌دارد.

از ایجاد هرگونه موقعیت استرس‌زا برای پرنده خودداری کنید. محیطی امن و پر از آرامش برای او فراهم کنید.

نمایش بیشتر

یک دیدگاه

  1. آتنا مهرآباد گفت:

    من یه عروس هلندی دارم که اولش خیلی ترسو بود. هر وقت نزدیک قفس می شدم خودشو تو یه گوشه قایم می کرد. یادمه هفته اول که براش آورده بودم، اصلا جیک هم نمی زد. ولی با صبر و حوصله کم کم بهم عادت کرد.

    یکی از چیزایی که خیلی بهم کمک کرد این بود که همیشه کنار قفس می نشستم و با صدای آروم باهاش حرف می زدم. اولش فکر می کردم دارم احمقانه رفتار می کنم، ولی بعد دیدم واقعا جواب میده. پرنده گوش می ده و کم کم کنجکاو می شه.

    خوراکی دادن از طریق دست واقعا معجزه می کنه. من اول با تخمه آفتابگردان شروع کردم. دستمو آروم نزدیک می کردم و صبر می کردم تا خودش بیاد. بعضی وقتا تا نیم ساعت هم دستمو نگه می داشتم. یه روز دیدم اومد و خورد! اون لحظه واقعا هیجان زده شدم.

    حالا دیگه پرنده ام خیلی رام شده. حتی اجازه میده نوکشو بکشم و گاهی روی شونم می یاد. ولی یادم میاد اولش یه بار عجله کردم و خواستم زودتر بغلش کنم که نتیجه اش این شد که تا سه روز ازم فرار می کرد.

    چیزی که فهمیدم اینه که نباید عجله کرد. هر پرنده ای یه زمان خاص خودشو داره. بعضی ها زودتر اعتماد می کنن و بعضی ها دیرتر. مهم اینه که استرس ندی و پرنده رو تحت فشار نذاری.

    یه چیز جالب دیگه اینه که پرنده ها خیلی باهوشن. من متوجه شدم پرنده ام وقتی کتاب می خونم یا موزیک ملایم پخش می کنم، آروم تر می شه. انگار دوست داره تو یه محیط آروم باشه. حتی بعضی وقتا می خونه!

    اگه شما هم پرنده ترسو دارید، ناامید نشید. با صبر و حوصله و عشق همه چیز درست می شه. من که اولش فکر می کردم هیچ وقت نمی تونم باهاش ارتباط برقرار کنم، ولی حالا بهترین دوست من شده. واقعا ارزششو داره!

پاسخ دادن به آتنا مهرآباد لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا